رز فضلی؛ محسن علیحیدری
چکیده
پس از اپیدمی ویروس کرونا از ماه‌های آغازین سال 2020 در جهان؛ آلن بَدیـو، فیلسوف مارکسیست فرانسوی، طی مقاله‌ای تلاش کرد از جانب دولت به مسئله نگاه کند و بیان داشت دولت بورژوازی باید در حالیکه به منافع طبقاتی خود اهمیت می‌دهد، به منافعی عمومی‌تر نیز نظر کند و این بزنگاه را چون بزنگاه رویارویی با دشمنی عمومی دید. تلاش واقع بینانه این ...
بیشتر
پس از اپیدمی ویروس کرونا از ماه‌های آغازین سال 2020 در جهان؛ آلن بَدیـو، فیلسوف مارکسیست فرانسوی، طی مقاله‌ای تلاش کرد از جانب دولت به مسئله نگاه کند و بیان داشت دولت بورژوازی باید در حالیکه به منافع طبقاتی خود اهمیت می‌دهد، به منافعی عمومی‌تر نیز نظر کند و این بزنگاه را چون بزنگاه رویارویی با دشمنی عمومی دید. تلاش واقع بینانه این فیلسوف ایده‌آلیست در فهم وضعیت دولت فرانسه، برای هم‌کیشان و منتقدان وی غیرمنتظره بود. در این مقاله تلاش می‌شود از رهگذرِ نقدِ انتقاداتِ وارد‌شده به آلن بدیو در موضع‌گیری اخیرش در باب وضعیت اپیدمی، شرح داده شود که چگونه وضعیت همه‌گیری بیماری کرونا نه وضعیتی فلسفی و نه موقعیتی متافیزیکی است و اینکه چرا توصیه‌های بدیو به دولت امانوئل مکرون، به‌معنای موجه‌سازی ناکارآمدی سیاست‌های نئولیبرالیستی در مواجهه با اپیدمی کرونا نیست. برای پی‌گرفتن این هدف به تعریف بدیو از وضعیت فلسفی پرداخته و نسبت وی با مفهوم "رخداد" همچون مفهوم محوری وی در تعریف وضعیت فلسفی اشاره شده و در ادامه بررسی می‌شود چگونه وضعیت پاندمی کرونا، یک رخداد و وضعیتی فلسفی نیست و موضع‌گیری سیاسی آلن بدیو در شرایط حاضر در برابر دولت مکرون علی‌رغم شکل محافظه‌کارانه‌اش، در ادامه فلسفه رادیکال او فهم می‌شود. در نهایت پیشنهاد این فیلسوف سیاسی- رفتن به سمت الگویی مشابه دولت رفاه- با زیربنای اقتصادی و الگوی سیاسی هژمون فعلی در جهان سرمایه‌داری، به‌عنوان یک راه‌حل ممکن در مواجهه با وضعیت کرونا ارزیابی می‌شود.
